به گزارش میراث آریا به نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، رئیس پیشین پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی-فرهنگی گفت: در دهه ۷۰ با این نیت همایش‌های مرمت را سازماندهی کردیم که نخست مکان و شرایطی فراهم شود تا مرمتگران کشور حداقل سالی یکبار همدیگر را ببینند و با هم گفتگو کنند، زیرا که از همان ابتدا این احساس را کرده بودم که اگر در بین مرمتگران مانند متخصصین سایر رشته‌ها افتراق بیفتد خطرناک است؛ خصوصا که این موضوع در حوزه مرمت خطرناک‌تر از بقیه رشته‌ها است.
او خاطرنشان کرد: چرا که در حوزه میراث‌فرهنگی شما با آثاری روبرو هستید که تکرار نشدنی‌اند و اگر برخورد نامناسب و غیرمطلوب با این آثار شود دیگر نمی‌توانید آنها را به حالت اول برگردانید. درواقع یک جراحی تاریخ است که اگر در آن اشتباهی انجام شود و خدای ناکرده آن موضوعی که تحت عمل جراحی قرار گرفته از بین برود و یا آسیب ببیند دیگر تکرار شدنی نیست.
وطن‌دوست تصریح کرد: مرمت حساس‌تر از سایر رشته‌ها است و به همین خاطر فکر می‌کردم که در درجه اول آن مرمتگرانی که آهسته آهسته دارند از نظام دانشگاهی بیرون می‌آیند، باید در فضایی مانند همایش مرمت همسو شوند. البته آن موقع تنها دانشکده پردیس و پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی-فرهنگی بود و کمتر جایی دیگری وجود داشت که رشته مرمت را تدریس کنند اما بعدتر این رشته در دانشگاه‌های تبریز، تهران، یزد، کرمان و ... راه‌اندازی شد و طبیعتاً به تدریج تعداد کارشناسان متخصصی که از دانشگاه‌ها بیرون می‌آمدند بیشتر شدند که این مسئله هم حسن داشت هم عیب، حسنش این بود که بالاخره نیروی جوان بیشتری در حوزه حفاظت از میراث‌فرهنگی کار می‌کرد و عیبش این بود که هماهنگ و همسو کردن و همفکری ایجاد کردن بین این افراد کار زیادتری را می‌طلبید یعنی علاوه بر همایش سالانه مرمت می‌بایست همایش‌های دیگری نیز در این حوزه برگزار می‌شد.
این پیشکسوت حوزه حفاظت و مرمت افزود: من هنوز هم اعتقاد دارم با اینکه همایش مرمت یک همایش ملی و فضای مناسبی است که مرمتگران دور هم جمع شوند اما لازم است که هر ساله چندین رویداد مشابه در کشور برگزار شود حالا نه با این ابعاد. حفاظت از میراث‌فرهنگی یک امر ملی و میراث‌فرهنگی ثروتی ملی و فرهنگی است شاید حتی یک موقعی بد نباشد که اسم میراث‌فرهنگی را بگذارند ثروت فرهنگی. میراث‌فرهنگی سرمایه‌ای است که از بین نمی‌رود (مگر آنکه به دست خودمان از بین ببریم) ، نه تنها از بین نمی‌رود بلکه دائما با گذشت زمان به ارزش آن افزوده می‌شود، تنها ثروتی که لایزال است. ما در حوزه صنعت خیلی کار می‌توانیم انجام دهیم ولی رقبای زیادی دراین حوزه داریم و به عنوان مثال در صنعت نفت که پیشرو هستیم نیز تا 30-40 سال آینده تمام می‌شود ولی در حوزه میراث‌فرهنگی ما در جهان یکتا هستیم و هیچ کشوری میراث‌فرهنگی غنی ما را ندارد. اگر متوجه این ثروت شویم آن وقت نه تنها دو دستی بلکه همه به هم کمک می‌کنیم که میراث‌فرهنگی مان را حفظ کنیم زیرا که در تمام زندگی ما، در سفره‌های ما و در توسعه پایدار کشور نقش موثر دارد. این یک امر عمومی است، نه اینکه فقط خودمان مطلع باشیم، تصمیم گیرنده‌های کشور و همه مردم بایستی بیشتر متوجه این موضوع باشند که میراث‌فرهنگی یک ثروت لایزالی است که خداوند به ما داده و گذشتگان ما برای ما به ارث گذاشته‌اند و ما بایستی به دقت مواظب این ثروت باشیم.
رئیس پیشین پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی-فرهنگی اظهار کرد: یکی از نقش‌های همایش مرمت همین است؛ یعنی اشاعه موضوع و یا مفهوم حفاظت در کشور و عمومی کردن حفاظت. به همین خاطر من همیشه اعتقاد داشتم که همایش‌های مرمت یک امر تخصصی است اما حتما باید آگاهی بخشی‌های عمومی؛ اطلاع رسانی عمومی در مورد موضوع حفاظت و نگهداری از میراث‌فرهنگی هم داشته باشد.
او در ادامه بر تکرار برگزاری این همایش تأکید کرد و گفت: همایش‌های مرمت باید تعدادشان زیادتر شود، گروه حفاظت ایکوم هم بایستی همایش و کنگره مرمت برگزار کند. زمانی که به فکر برگزاری کنگره مرمت افتادم شنیدم که برخی از دوستان مخالف هستند و می‌گفتند که ما همایش مرمت برگزار می‌کنیم کنگره مرمت می‌خواهیم چه کار؟ در حالی که اصلا این دوتا موضوع مختلف بودند درواقع کنگره مرمت و همایش مرمت باید با یکدیگر ترکیب شوند برای اینکه موضوع مرمت ارتقا پیدا کند و این مقوله اصلا رقابتی نیست. کنگره، همایش، سمپوزیوم، نشست علمی، کارگاه مرمت هر کدام ساختارشان متفاوت است بنابراین بایستی یکبار در سال و حتی بیشتر از یکبار اینگونه همایش‌ها برگزار شود و پژوهشکده حفاظت و مرمت علاوه بر همایش باید رویدادهای دیگری در مورد مرمت نقاشی، مرمت فلز، مبانی حفاظت و مرمت، حفاظت از مصالح ساختمان و ... را در طول سال برگزار کند. ولی اسمش را همایش نگذارد اسمش را نشست علمی، سمینار و ... بگذارد و در اندازه‌های کوچکتر برگزار کنند که این گفت و گوی بین متخصصان قطع نشود و دائما ادامه پیدا کند این رویدادها اگر برگزار شود بالاخره برخی از مقالات چاپ می‌شوند، برخی از طریق رادیو، صداوسیما و روزنامه‌ها اطلاع‌رسانی می‌شود و آن چیزی که ما همه هدفمان است که مردم و عموم کشور متوجه اهمیت حفاظت شوند آهسته آهسته رخ می‌دهد. شما نمی‌توانید به یکباره در تلویزیون مصاحبه کنید و بگویید که مردم شروع کنید به حفاظت از میراث‌فرهنگی، همچین امری اتفاق نمی‌افتد این بایستی یک روند برنامه‌ریزی شده داشته باشد. این برنامه را از یک نقطه‌ای شروع کنید و به یک نقطه‌ای ختم کنید.
سیزدهمین همایش دوسالانه حفاظت و مرمت اشیای تاریخی-فرهنگی و آرایه‌های معماری 30 و 31 اردیبهشت ماه 1403، برگزار می‌شود و پژوهشگران تا 15 بهمن‌ماه 1402 فرصت دارند آثار خود را به دبیرخانه این همایش ارسال کنند.
تاریخ، مبانی نظری، مدیریت حفاظت، قوانین و تشکیلات در میراث‌فرهنگی، اصول و شیوه‌های مستندسازی و مطالعه آسیب‌شناسی، حفاظت و مرمت اشیاء و آرایه‌های معماری تاریخی ـ فرهنگی، حفاظت و نگهداری مجموعه‌های موزه‌ای و مراکز اسناد، شناخت مواد و فناوری‌های کهن و فنون اجرایی فرهنگی و تاریخی، علوم و فن‌آوری‌های نوین در حفاظت آثار تاریخی ـ فرهنگی، ارزیابی روش‌های درمانی و بهینه‌سازی مواد و مصالح در حفاظت و مرمت، فرآیندهای فرسایش در آثار و مواد فرهنگی ـ تاریخی، حفاظت و مرمت در کاوش‌ها و محوطه‌های باستان‌شناختی، حفاظت و مرمت میراث معاصر (آثار هنری، صنعتی و غیره) و گزارش‌های اجرایی حفاظت و مرمت اشیاء، مجموعه‌ها و موزه‌ها و محوطه‌های تاریخی محورهای اصلی سیزدهمین همایش دوسالانه حفاظت و مرمت اشیای تاریخی-فرهنگی و آرایه‌های معماری است.
به علاوه محور ویژه و اختصاصی تغییرات اقلیمی و حفاظت از میراث‌فرهنگی در این همایش با زیر فصل‌های جداگانه شامل، خشک شدن تدریجی دریاچه ارومیه و تبعات آن بر مواریث فرهنگی منطقه، نسبت‌های میان اقلیم و فرهنگ، پیامدهای مضر تغییرات اقلیمی بر مواریث فرهنگی، مدیریت بحران در مواجهه با مخاطرات اقلیمی، میراث فرهنگی: آموزش، مشارکت و آگاهی بخشی جامعه محلی در برابر مخاطرات اقلیمی، رویکردهای مردم‌مبنا در کاهش مخاطرات اقلیمی، جوامع محلی و دانش و رفتار سنتی در مواجهه با مخاطرات اقلیمی و راهکارهای توسعۀ پایدار مبتنی بر اقلیم تاب‌آور (تاب‌آوری اقلیمی)در نظر گرفته شده است.
انتهای پیام/
نظر شما